مصرف مواد مخدر در بین جوانان و نوجوانان این روزها حد و مرزی نمیشناسد ودر بزرگترین شهرها و کوچکترین روستاها و حتی مناطق مرزی تهیه موادمخدر بسادگی تهیه یک قرص نان شده؛ به طوری که این معضل اجتماعی دل هر صاحب خردی را به درد میآورد. رشد اعتیاد در بین نوجوانان و جوانان از زوایای مختلفی قابل بررسی است. مردم میگویند از وزارت ورزش و جوانان بپرسید برای مناطق مرزی چون صالحآباد که در تیررس تهاجم فرهنگی قرار دارد و تاکنون هزینههای زیادی را نیز پرداخت کرده در بخش جوانان چه کار سودمند و اثربخشی کردهاند که ممنون و خرسند باشیم.
باید از مسئولان پرسید چگونه یک نوجوان در اوایل زندگی با اعتیاد و انواع آن آشنا میشود و کسی که تاکنون نامی از هروئین، کراک، تریاک، کریستال، شیشه و... نشنیده، به جایی میرسد که از مصرف هیچ ماده مخدری ابایی ندارد و مصرف آنها برایش راحتتر از نوشیدن یک لیوان آب شده! فقراقتصادی و فرهنگی، بیسوادی، بیکاری، محیط زندگی، خانواده، انتخاب دوست وغیره ازجمله مواردی است که اغلب مسئولان، والدین و روشنفکران، آنها را از دلایل گسترش اعتیاد میدانند.
جالب اینجاست همه کسانی که مسئول هستند، دست به دست هم دادهاند و انحراف جوانانمان را به نظاره نشستهاند؛ جوانانی که هریک از آنها باید دستاوردی نو برای سرافرازی میهن اسلامی خود داشته باشند، اما در خیابانها پرسه میزنند و به دنبال مکانی میگردند تا بتوانند بر بیچارگی خود و خانواده خود بیفزایند!
هریک از عوامل گسترش اعتیاد را که به آن اشاره شد، میتوان با برنامهای اصولی و درست، خنثی کرد. به عنوان مثال ادارات مسئول رفع بیکاری، آیا برای نوجوانان و جوانان و ازهمه مهمتر برای افرادی که به هر دلیلی دچار اعتیاد شدهاند، شغل ایجاد کردهاند؟ یا آنها را به حال خود رها کردهاند تا افراد دیگری را نیز به اعتیاد گرفتار کنند؟ آیا والدین وظیفه خود را به نحو مطلوب انجام میدهند تا جوانشان به دام اعتیاد گرفتار نشود؟ آیا فروشندگان مواد شناسایی شدهاند؟ اگر جواب مثبت است، چرا در همه جا انواع مختلف مواد یافت میشود؟
دشمن براحتی و بدون هیچ سروصدایی تیشه به ریشه جامعه میزند و قصد دارد جوانان ما را از دین، انقلاب، غیرت، وجدان و انسانیت دور سازد و این برای جامعه ما بسیار تأسف بار و هزینه آور است. باید قدری بیشتر اندیشید. به هوش باشیم و تا دیر نشده، دست به کار شویم و فکری برای رفع این معضل کنیم که حکایت نوشدارو پس از مرگ سهراب تکرار نشود؛ بلکه علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.
بنابراین ایجاب میکند که دولت تدبیر و امید هرچه زودتر برای مناطق مرزی چون صالح آباد که با دو کشورهمسایهای که محل ترانزیت مواد افیونی است، مرز مشترک دارند، تدابیر لازم و کافی را به کار بندد. در برخی شهرستانها و مناطق مرزی، گرایش برخی جوانان به مواد خطرناک مخدر افزایش یافته و در بعضی شهرها و روستاها از خط قرمز هم گذشته و مردم این بخش هم گاه و بیگاه اتفاقات تلخی را مشاهده میکنند؛ مانند جوانانی که در زندانهای ترکمنستان سال هاست اسیرند و ریشه اسارت برخی از آنها به اعتیاد و گرفتاری در باندهای مافیایی موادمخدر بر میگردد.
یکی از دلایل گسترش اعتیاد در این منطقه، داشتن ۱۰۰ کیلومتر مرز مشترک با دوکشور مسئلهدار افغانستان و ترکمنستان است، بنابراین بستر و میدان برای خیل عظیمی از جوانان فاقد شغل و کسب و کار مهیاست که باید دولتمردان تدبیر و امید هرچه زودتر و همین امروز دست به کار شوند زیرا فردا دیراست. پیشنهاد میشود برای جلوگیری از آلوده شدن جوانان مسئولان چاره اندیشی کنند که یکی از این راهکارها ایجاد اشتغال است.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما